یک زمانی هم بود که در وبلاگ مرحومم که بلاگفا به بادش داد،پستی بلند بالا در مذمت فیلم های کره ای نوشته بودم،که واااای فلان هستند و بهمان و داستانشان تکراری است و لوس و من عمرا فیلم کره ای ببینم و فقط یانگوم خوب بوده و بس!در ادامه هم یک جمله تاریخی با این مضمون نوشته بودم که حتی فیلم هندی با آن همه ادا و اطوار را ترجیح می دهم به فیلم کره ای!
و خب...آن پست برای سال 93 بود...گذشت و گذشت تا الان که سال 95 است و از تاریخ آن پست_که خدایش بیامرزد_کمتر از دو سال گذشته و من چنان شیفته ی یک سریال کره ای شده ام که 3 قسمت 3 قسمت دانلودش می کنم!و چنان درگیر شخصیت اول سریال که نقش یک سرآشپز را بازی می کند شده ام که _تا با یکی از صمیمی ترین دوستانم که طرفدار شدید فیلم کره ای است و خودش هم این فیلم را به من معرفی کرد صحبت نکرده بودم_با آن همه پاستا که سرآشپز بنده خدا هر قسمت درست می کند نفهمیده بودم که رستوران ایتالیایی دارد مثلا!نه کره ای!D:
و خب...همین دیگر!باید اینجا اعتراف می کردم،وگرنه یحتمل مشغول الذمه فیلم سازان کره ای و دوستم می شدم و سر پل صراط باید جواب پس می دادم!(:
حالا دیگر می توانم با قلبی آرام و ضمیری مطمئن بروم ادامه سریال را ببینم!
تا درودی دیگر بدرود!
