بیدمشک

این مدل وبلاگ نویسی کردن،انقدر نیم بند و دیر به دیر واقعا به درد عمه ام می خورد!

اما خب سرم شلوغ است!جدی جدی شلوغ!

اما نوشتن همین پست سه خطی را به فال نیک می گیرم و امیدوارم به زودی پست جدید در این مکان نصب شود!

دل و جانم به تو مشغول و نظر در چپ و راست

تا ندانند حریفان که تو منظور منی...

+عنوان از حافظ و بیت از سعدی

آیا اینکه استاد عزیز از ما بخواهد تا 50 صفحه جزوه برای امتحان بخوانیم تا 7 سوال تستی آن هم با بارم 1 نمره برای پایان ترم از تویش بدهد کار درستیست؟!

غرغر کردن های گاه و بیگاهم در این جا به جای خودش(:

اما دلم نمی آید امروز که روز دانشجو است ننویسم که چقدر این روزهای دانشجویی را دوست دارم...و چقدر از فکر کردن به تمام شدنشان دلم تنگ می شود...حتی اگر بارم هر سوال تستی یک نمره باشد...حتی اگر انتخاب واحد مثل جنگ باشد...حتی اگر مسئول آموزشمان هر بار طوری با ما برخورد کند که انگار نه تنها ارث پدرش را،بلکه ارث تمام خاندانش را بالا کشیده ایم!

تا کلاس های دانشگاه و محوطه پر درخت و پویایی محیطش را که خاصیت محیط های آموزشیست(حتی اگر دانشجوهایش مثل دانشجوهای نسل ما انگیزه سابق را نداشته باشد)می بینم ذوق می کنم و گاهی واقعا دلم میخواهد تا آخر عمرم دانشجو بمانم!(:

از ایرانسل جان برایم با لحن خودمانی پیامک آمده که آهنگ پیشوازت قدیمی شده برای اینه که کسی بهت زنگ نمی زنه!

حالا اینکه من هیچ وقت فلسفه آهنگ پیشواز را درک نکرده ام و هربار که با استرس زنگ زده ام به گوشی یک نفر که یک آهنگ پیشوار خیلی گوگولی مگولی و ملااااایم داشته بدتر حرص خورده ام به کنار!

دلم میخواست اس ام اس بدهم به ایرانسل و برایش بنویسم می خواهم هزار سال زنگ نزند به من کسی که به خاطر آهنگ پیشوازم میخواهد شماره ام را بگیرد!D:

یک زمانی هم بود که در وبلاگ مرحومم که بلاگفا به بادش داد،پستی بلند بالا در مذمت فیلم های کره ای نوشته بودم،که واااای فلان هستند و بهمان و داستانشان تکراری است و لوس و من عمرا فیلم کره ای ببینم و فقط یانگوم خوب بوده و بس!در ادامه هم یک جمله تاریخی با این مضمون نوشته بودم که حتی فیلم هندی با آن همه ادا و اطوار را ترجیح می دهم به فیلم کره ای!

و خب...آن پست برای سال 93 بود...گذشت و گذشت تا الان که سال 95 است و از تاریخ آن پست_که خدایش بیامرزد_کمتر از دو سال گذشته و من چنان شیفته ی یک سریال کره ای شده ام که 3 قسمت 3 قسمت دانلودش می کنم!و چنان درگیر شخصیت اول سریال که نقش یک سرآشپز را بازی می کند شده ام که _تا با یکی از صمیمی ترین دوستانم که طرفدار شدید فیلم کره ای است و خودش هم این فیلم را به من معرفی کرد صحبت نکرده بودم_با آن همه پاستا که سرآشپز بنده خدا هر قسمت درست می کند نفهمیده بودم که رستوران ایتالیایی دارد مثلا!نه کره ای!D:

و خب...همین دیگر!باید اینجا اعتراف می کردم،وگرنه یحتمل مشغول الذمه فیلم سازان کره ای و دوستم می شدم و سر پل صراط باید جواب پس می دادم!(:

حالا دیگر می توانم با قلبی آرام و ضمیری مطمئن بروم ادامه سریال را ببینم!

تا درودی دیگر بدرود!

اگر به فرض بخواهند مرا شکنجه روانی بدهند یکی از بهترین راه ها این است که مرا بگذارند در اتاقی و بیرون اتاق طوری که صدا را بشنوم تلویزیون را روشن کنند و مدام اخبار ساعت 18:30 را برایم پخش کنند!!!

لحن بی حالت و بی احساس اخبار گو ها را دوست ندارم،آن هم وقتی اخباری را اعلام می کنند که یک سره غم و اندوه است...

پی نوشت:و البته که خدا همه پدرها را نگه دارد^_^

مامانم خیلی در زمینه خیاطی و خصوصا بافتنی با استعداده،عکس یه مدل بافتو میبینه و راحت می بافتش و نقطه مقابلش منم!هرگز نتونستم یه شال ساده هم تموم کنم!بیشترین چیزی که بافتم نصف یه شال گردن تو راهنمایی بود که اونم فقط تو مدرسه جلوی معلممون خودم بافتم!بقیه رو مامانم بافت!

سر انداختن ساده رو و بافت کشباف رو هر وقت بخوام میل دستم بگیرم باید فکر کنم تا یادم بیاد!و د نهایت بعد از بافتن چند رج انقد کلافه میشم که میذارمش کنار!و همه اینا در حالی که عاشق اشارپ و شال بافتنی و بلوز های بافت ظریف هستم!گاهی واقعا دلم میخواد مثل فیلم های انگلیسی تو شبای سرد زمستون بشینم کنار شومینه و از تو یه سبد حصیری کامواهای خوشرنگ بردارم و ببافم!

ولی خب این کاملا یه رویاست!چون قشنگ احساس می کنم با تو هم رفتن کامواها اعصاب منم داره گره میخوره!D:

شال بافتن با دست های عطر زده برای معشوق فرضی!!!(مثل دشمن فرضیD:) هم که دیگه فوق رویایی محسوب میشه برای من چون احتمالا شال مذکور تا قیامت تموم نمیشه!(((((((:

پی نوشت1:اشرشیا کلی(E.coli)یه باکتری گوگولی و جز فلور طبیعی روده هست،هم از بیماری زایی بعضی از باکتری ها در روده جلوگیری میکنه و هم برامون ویتامین k تولید میکنه!که تو همون روده جذب بدن میشه!دستش درد نکنه!D:

البته بعضی سویه هاش میتونن بیماری زا باشن،اما اونی که جز فلور طبیعی رودست مسلما بی آزاره!

پی نوشت 2:کاملا بی ربطه!اما eternity & a day(ابد و یک روز) اثر النی کاریندرو رو بشنوید...بی نظیره...یه کلاسیک بی کلام بی نظیر.

اینم لینکش:

eternity and a day