نمی دونم جمله ای که به عنوان تیتر نوشتم رو چند بار طی دو سه سال گذشته برای آدمایی که با یه تیکه کاغذ تو دستشون گیج و سر در گم دنبال 2 تا خیابون نزدیک خونه میگشتن تکرار کردم؟!
اطراف خونه 2 تا خیابون هست که اسم یکیشون چمن و اون یکی جویبار بود،دو سه سال پیش اومدن و تابلو ها رو عوض کردن و اسم 2 تا شهید رو گذاشتن روشون...از اون موقع به بعد بارها و بارها و بارها پیش اومد که یکی رو دیده بودم که وسط چمن ایستاده بود و دنبالش می گشت...برای اهالی هم اسما جا نیفتاد و همچنان خیابونا رو به همون نام های سابق صدا می کنن...خلاصه که این جریان تا جایی پیش رفت که چند وقت پیش دوباره اومدن و تابلو ها رو عوض کردن و زیر اسامی جدید این دو تا خیابون اسمای قدیمی رو تو پرانتز نوشتن!!!D:
چه کاری بود واقعا؟!به نظرم عوض کردن اسم های حا افتاده و قدیمی که مضمون خوبی هم دارن واقعا کار اشتباهیه!
بعضی اسما هم واقعا تو دهن خوب نمیچرخه!مثلا فکر کنید اسم خیابون تیرانداز تهرانپارس الان شده حجر بن عدی!!!!!!!!!واقعا اسم راحت تری نبود؟!(((: