من سینما رو دوست دارم،البته بارها شده که یه فیلمو ببینم و بد باشه و عصبانی بیام بیرون و بگم دیگه عمرا بیام سینما!ولی 1 ماه بعد دوباره هوس سینما به سرم می زنه...
در کل زیاد سینما میرم،همیشه هم یکی از دوستام که به شدت اهل فیلمه همراهیم می کنه...
همیشه ی خدا هم سینما فرهنگ!(: یعنی با این همه پردیس جدید سینمایی که ساخته شده هنوز نتونستم با هیچ جای دیگه ای به اندازه سینما فرهنگ ارتباط برقرار کنم!
ولی نمی دونم چرا هیچ وقت جسارت اینو نداشتم که از یه فیلم تعریف کنم برای کسی و تاکید کنم حتما این فیلمو ببین خیلی خوبه و این حرفا!در صورتی که زیاد برای کتابای مختلف تبلیغ می کنم!!!
در مورد کتاب مطمئن تر نظر میدم تا فیلم!
به هر حال این چند وقت اخیر حس می کنم سینماها و کتاب فروشی ها شلوغ تر هستن و از این بابت خیلی زیاد خوشحالم.
2 تا فیلمی هم که اخیرا تو سینما دیدم ابد و یک روز و خشم و هیاهو بودن که هر دو رو تقریبا دوست داشتم و سالن سینما هم پر بود.
اما یه چیزی در مورد فیلم های سینمای ایران هست که ناراحتم می کنه،اون هم این که ما خیلی کم سناریو های شیرین داریم...فیلم ها یا به شدت تلخ و ناراحت کننده هستن که البته ناگفته نمونه که فیلم های خوب ما اکثرا جز همین فیلم های تلخ هستن،یا ژانر فیلم ها کمدیه که متاسفانه بیشتر لودگی و بازی های اغراق آمیز توشون دیده میشه تا یه طنازی درست و دلنشین!
در واقع صحیح ترش این هست که بگم ما خیلی کم تنوع ژانر داریم،ژانرهای علمی تخیلی،دلهره آور،روانشناسانه و ...خیلی کم تو سینما هست،اون هم اگر باشه در گروه هنر و تجربه اکران میشه که متاسفانه خیلی هم قوی نیستن،از تنوع ژانر هم که بگذریم تو همون قالب های محدود هم داستان متنوع خیلی کم داریم و تاسف بار تر اینکه اگه اهل سینما باشید میدونید که طی چند سال اخیر بیشترین موضوعاتی که دستمایه فیلم های ما بودن خیانت در رتبه اول و در مقام بعدی ت.ج.ا.و.ز هست.|:
به هر حال امیدوارم کتاب فروشی ها و سینماها هی شلوغ و شلوغ تر بشن و فیلم ها بهتر و تیراژ ها بالاتر و فیلم های روز دنیا هم،همزمان تو ایران اکران بشن...الان یه سری سینماها مثل پردیس قلهک در سانس های محدود فیلم اکران می کنن اما حدودا 6 ماه بعد از اکران اصلی فیلم که اون موقع هم که دیگه تقریبا همه اون هایی که به فیلم دیدن علاقه دارن،فیلم های خوب رو دیدن...
چقد طولانی شد این پست!
