سلاااام و چقدر این بار ننوشتنم طولانی شد!هر چند که بنویسم یا نه،هیییچ وقت،واقعا هیچ وقت به ذهنم خطور نکرده در اینجا را تخته کنم!حتی متروکه شدنش برایم قابل تحمل تر از نبودنش است،هر آدمی یک تصویر ذهنی از خودش و چیزی که هست در ذهنش دارد و در تصویر ذهنی من از خودم یکی از عناوین همیشگی بلاگر است!از دوران راهنمایی با وبلاگ نویسی آشنا شدم و حالا فیسبوک و اینستاگرام و تلگرام و توییتر خودشان را هم که بکشند نمی توانند بلاگر بودن را از من بگیرند!D:
حتی اگر فعالیتم در اینستاگرام بیشتر از اینجا باشد!
دقیقا یک ماه است که امتحانات تمام شده و در این مدت تا دلتان بخواهد شب زنده داری کرده ام و روزها تا 10 و 11 خوابیده ام و فیلم دیده ام و کتاب خوانده ام و بیرون رفته ام!اما راستش...بارها گفته ام و بار دگر می گویم!که من از آن دسته آدم ها هستم که تفریح و خوش گذرانی هم وسط پویایی وکار و درس برایم به اوج جذابیت خودش می رسد!بحث همان زنده بودن از آرام نگرفتن و موج و عدم و این هاست!
یاد باد آنکه خرابات نشین بودم و مست
و آنچه در مسجدم امروز کم است آن جا بود
پی نوشت:خسته نباشید با تاخیر به کنکوری های عزیز که می دانم چقدر در وانفسای کنکور و حواشی اش طفلکی اند...امیدوارم بهترین نتیجه را بگیرید و خستگی ها را فراموش کنید.
فعلا همین ها...و باشد که بیشتر بنویسم!
راستی...اگر دوست داشتید آدرس اینستاگرامتان را خصوصی برایم بگذارید!(:
